ЧИВ ЧИМЭЭГҮЙГ ЭРХЭМЛЭГЧ
Friday, April 13, 2012
Мэдэхгүй ээ
Tuesday, September 20, 2011
Шөнийн амьдрал
Гурван өдөр оройтож гэртээ орж ирвээ. Гэхдээ эцэг эхийн хэнч үнэрлэж, үгэлсэнгүй. Энэ амжилтанд хүрэхийн тулд таван жил дадлагажсан гэхүү дээ. Анх 12 гээд гэртээ ирж байхдаа замдаа үхтлээ юу гэж тайлбайрлахаа зохиож бодон зүрхээ салгалуулж байж билээ. Бурханд хүртэл залбирч байсан болохоор бас загнуулаагүй л дээ. Яах аргагүй л тэрнээс хойш 5 жил оройтох шалтаг гараад байгаа юм чинь. Энэ яг удамшил байхаа. Ээж гэж нэг хүн ажил нь сайхан оройтно шүү дээ. Тэгээд би шийр алагтаад бас гэртээ гэгээтэй байхад орж чаддаггүй талтай. Шөнө явдаг болохоор гэртээ харих замд байдаг байшингуудын өнгө ямар байдгийг мэдэхгүй гэрээ хүнд зааж өгч чаддаггүйн гэж худлаа яриад ч яахав. Нээх өнгөтэй сайхан байшингууд үнэндээ байдаггүйн. Эвгүй газар амьдардаг ч гэсэн гэгээн өдөр явахаар айгаад шөнө дөлийн цагаар ширүүн ширүүн алхаад явахаар айдас ч төрдөггүй юм. Нэг өвлийн шөнө 4 цагийн үед нохойд дайруулсныг эс тооцвол хэнээс ч айхгүй гэдгээ мэдсээн ккк. Багадаа нохойд аймар уруулаад угаасаа айдаг болцийн. Нохой ч муухай зөн совинтой амьтан шүү. Айж байгаа над руу л дайрна. Эзэндээ л үнэнч харагддаг хүний сайн анд болж чадах амьтан ч надад нохой их заваан санагдаад шижиг хүргээд байдгийн. Муур бол эхэмсэг өөртөө арчаатай болохоор юм маллах дургүй надад харагдаж л байвал болмоор санагдаад нэг удаа тэжээх гэж оролдсон шүү. Тас хар өнгөтэй хөөрхөн жоохон амьтаас манай гэрийнхэн шижиглээд хар усан бороотой шөнө бид 2-г хөөгөөд гаргасан удаатай шүү.
Sunday, June 26, 2011
Би эмэгтэй хүн болж төрсөндөө баярладаг…
Чөтгөр ч атаархам миний биед л наалдах гэж усны булга, тарвага, минж, суусар, бүр туулай хүртэл үсээ зумлуулж, торго шиг зөөлхөн арьсан дээр минь хэдэн жил, сараар хэвтэх гэж бүсгүй надад амиа өргөцгөөдөг…
Хүн төрөлхөтний үнэт эрдэнэс болсон алт, мөнгө, алмаз эрдэнэ зөвхөн намайг л баярлуулах гэж сондор зүүлт болон хөл дор минь сөхөрдөг…
Орчлон дээрх хамгийн үзэсгэлэнтэй цэцэг хүртэл миний мишээхийг үзэх гэж хэдхэн хоног амьдраад хорчийж хатаж үхдэг…
Дэлхийн нэртэй загвар зохион бүтээгчид бүсгүй надад зориулж жил, сар өдрөөр толгойгоо гашилган ухнатдаг…
Нүүрний энгэсэг, тансаг үнэртэнг миний л таашаалд нийцүүлэх гэж бүхэл бүтэн лабораториуд дэлхий даяар ажиллаж байдаг…
Жимсний дарс, амттан бүхэн надгүйгээр юу ч биш…
Жирийн л нэг эмэгтэй хүнгүйгээр эрэгтэй хүмүүс хэн ч биш…
Би эмэгтэй хүн…
Энэ хорвоогийн дээд бүхнийг эдлэх л гэж би эмэгтэй хүн болсон…
Хамгийн халуун хайр, халамж энхрийллийг мэдрэх гэж, хамгаас дулаахан энхрий ялдам үгсийг сонсох гэж, хүж хорвоог гэрэл сүүдэртэй нь амтлах гэж хүн хүндээ би эмэгтэй хүн болж мэндэлсэн…
Надад л зориулж сонгодогууд төрсөн, намайг магтан дуулах гэж яруу найраг бий болсон…
Намайг хөгжөөх гэж эрвээхэйс нэг л өдөр амьдардаг ч эмэгтэй хүний зүүдэнд тэд өдөр бүр айлчилдаг…
Нар сар ч ялгаагүй, надгүйгээр онцгой байж чадахгүй байхсан…
Нэгэн гаригийг хөл дороо эвхрүүлсэн, нэрнээсээ л гайхамшиг цацруулсан би эмэгтэй хүн…
Ихэмсэглэл бардамналыг би л энгэртээ зүүж, инээмсэглэл гунигийг ухаандаа цэнлэж чадна…
Би эмэгтэй хүн болж төрсөндөө ихэмсдэг…
Гариг ертөнцийн гайхамшиг бүхнийг бүтээж, гайхамшгийг эдэлж, гайхамшгийн дунд гайхамшигтайгаар амьдарч, гайхамшиг болж мөнхрөх би эмэгтэй хүн – би бол гайхамшгийн дээд гайхамшиг.
Saturday, June 25, 2011
Thursday, June 16, 2011
Уул нь хонхны баярт явсан юм
Thursday, May 26, 2011
Дэлхийн өвчин
Буруу хооллосноос болоод ходоод нь өвддөг болсон гэж болоё! Түүнийгээ тоолгүй явсаар махан биеийн хүсэлдээ автан хороор өөрийгөө тэжээсээр дотроо хорхой үржүүлж байгаагаа харч чаддаггүй болохоос харшилдан буй шинж тэмдэгийг л мэдрээд байж байна. Гэхдээ бидэнд арга бий. Эмчин очоод үзүүлээд эм тариагаар аргалуулж болно. Гэтэл хүнээс бусад нь яах вэ? Амьгүй дэлхий маань яах вэ? Дэлхий дээр хорхой шиг үйрлээд амьдрах орчиноо талхалан буй хүн төрөлхтөн өвчиний нян адил амьдарч байна.
Шүдийг хорхой цоолон өвтөгөхөд шууд оо түрхэж, эм зууж арга хэмжээг авч эхэлдэг. Маргааш нь эмч дээр очоод өрөмдүүлж ломбо тавиулаад зовлонгоосоо салчихна. Тэр хорхойнууд өчүүхэн жижигхэн хэрнээ хор хөнөөл асар их. Дэлхийг холоос харахад дээр нь амьдрах хүн төрөлхтөн харагдана гэж үү? Гэхдээ л хүн өөрөө дэлхийг сүйрүүлж цоолж, доош ухаж дэлхийн эд эсээр хэрэггүй хог болгон эдэлж хэрэглээд хаяж бохирдуулсаар байгаа. Дэлхийд эмч байгаа болов уу? Өнөөдөр өвчинөө дарах гэж салхи шуурга, цас бороог илгээн аргалаж байгаа ч маргааж ор мөргүй болтол нь өөрийгөө эмчлүүлчих болов уу? Дэлхий биднийг өөрийнхөө эд эс болгон бүтээсэн. Удаад ирэхээрээ хорт хавдар болчихсон эрхтэндээ мэс засал хийгээд бүгдийг нь аваад хаячихвий дэ!!!